Królestwa Pol

Encyklopedia PWN

instytucja państw. zajmująca się sprawdzaniem dowodów dawnego szlachectwa i wydawaniem odpowiednich świadectw, przygotowywaniem dyplomów herbowych dla nowo nobilitowanych, prowadzeniem księgi szlachty i układaniem Herbarza, od 1840 — także weryfikacją tytułów honorowych;
organ władzy w Królestwie Pol.: tzw. I Rada Stanu, centralny organ doradczy króla, utworzony na mocy konstytucji 1815;
nacz. organizacja wielkiego przemysłu w Królestwie Pol.,
komisja powołana 1917 przez ros. Rząd Tymczasowy do likwidacji urzędów ros. w Królestwie Polskim;
związek mający organizować życie narodu i państwa w trakcie wojny Napoleona I z Rosją 1812;
centralny organ władzy w Królestwie Pol. po wybuchu powstania listopadowego 3–21 XII 1830; stanowił ogniwo pośrednie między dyktatorem powstania (J. Chłopicki) a ministrami; prezes A.J. Czartoryski; zastąpiony przez Radę Najwyższą Narodową.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia